Mogiła Dwóch Nieznanych Powstańców Wielkopolskich
Koronowo - cmentarz parafialny - mogiła dwóch poległych w 1919 r. Nieznanych Powstańców Wielkopolskich. W latach 1918 i 1919, w czasie Powstania Wielkopolskiego w szeregach powstańców walczyło również wielu mieszkańców Koronowa. W naszym mieście znajdował się lazaret, gdzie najprawdopodobniej zmarli Powstańcy i zostali pochowani na miejscowym cmentarzu parafialnym. Nagrobek ufundowany w 1964 roku przez ZBOWiD. W latach 80-tych odnowiony i doprowadzony do obecnego kształtu.
Mogiła zbiorowa żołnierzy Wojska Polskiego z 1939 r.na cmentarzu parafialnym.
Mogiła zbiorowa żołnierzy Wojska Polskiego z 1939 r.na cmentarzu parafialnym. W dniu 1 września 1939 r. pod naporem wojsk niemieckich, oddziały Wojska Polskiego zaczęły się wycofywać z frontu. W trakcie prowadzonych zaciętych walk wielu z nich poległo i utopiło się w czasie przeprawy przez Brdę. Część z nich mieszkancy Koronowa pochowali na cmentarzu parafialnym. W zbiorowej mogile spoczęło 13 żolnierzy, przeważnie 9 Dywizji Piechoty oraz Batalionu Obrony Narodowej Koronowo.
Mogiła zbiorowa 9 żołnierzy Wojska Polskiego na cmentarzu parafialnym.
W pierwszych dniach września 1939 r. w czasie walk z najeżdżcą hitlerowskim w obronie Koronowa zginęło wielu żołnierzy Wojska Polskiego. Walki toczyły się w lesie koło Stronna i okolicach Koronowa. Polegli to żołnierze 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty oraz Batalionu Obrony Narodowej Koronowo. W mogile tej spoczywa 9 żołnierzy, w tym 1 nieznany.
Pomnik ku czci poległych pilotów
Koronowo - ul. Szkolna - pomnik ku czci trzech poległych w czasie drugiej wojny światowej pilotów - mieszkańców Koronowa: Mielczyński Benedykt - kapral pilot, zginął jako pierwszy z tej trójki - 2 września 1939 r. w czasie ataku na niemiecką kolumnę pancerną w okolicach Grudziądza. Klein Zygmunt - sierżant pilot, poległ w trakcie walki powietrznej 28 listopada 1940 r. u brzegów wyspy Wight. Pantkowski Franciszek - porucznik pilot, poległ 29 pażdziernika 1942 r. w Norwegii, lecąc z zrzutem nad ukochaną Polskę.
Dębowa Góra - miejsce straceń.
Dębowa Góra - miejsce straceń około 800 ofiar zamordowanych przez okupanta - mężczyzn, kobiet i dzieci. Masowy grób odkryli mieszkańcy okolicznych wsi we wrześniu 1939 r. Jesienią 1944 r. grób został odkopany przez Żydów dozorowanych przez ss-manów, a zwłoki na miejscu spalono. W 1947 r. na miejscu mordów i palenia zwłok znaleziono jeszcze pare kosteczek ludzkich, jedną rozbitą czaszkę i szczątki ubrań. Pozostałości te pochowano na cmentarzu "Nieznanego Żołnierza" w Wudzynie.
Dębowa Góra - miejsce walk
We wrześniu 1939 r. doszło tutaj do walk leśnych między oddziałami pierwszego batalionu 35 Pułku Piechoty Wojska Polskiego z niemieckimi opddziałami pancernymi. W wyniku walk poleglo 20 polskich żołnierzy. W grudniu 1946 r. przeprowadzono ekshumację zwłok poległych i pochowano na cmentarzu w Wudzynie. Fragment napisu na tablicy brzmi:"Tu walczył i nie uległ 35 p.p. Wdzięczni Rodacy".
Srebrnica
W tym miejscu hitlerowcy 26 pażdziernika 1939 r. zamordowali poprzez rozstrzelanie 12 obywateli miasta a następnie na miejscu zakopali. W dniu 3 lipca 1944 r. zwłoki rozstrzelanych wydobyto i przewieziono do Dębowej Góry, gdzie razem z innymi zamordowanymi spalono. Na miejscu mordu 3 września 1964 r. postawiono krzyż dębowy, ogrodzono a pod krzyżem ustawiono 2 tablice z czarnego marmuru z dwunastoma nazwiskami pomordowanych.
Pomnik na Cmentarzu Ofiar
Koronowo - ul. Klasztorna - pomnik na Cmentarzu Ofiar - Polaków zamęczonych w wiezieniu w latach 1939-1945.Ciężkie więzienie - Zuchthaus w Koronowie istniało od września 1939 r. do stycznia 1945 r. Również w okresie komunizmu w Polsce, w tym więzieniu do 1956 roku ginęli ludzie. W więzieniu w czasie okupacji panowały m.in. takie choroby jak grużlica i szorbut. Od końca 1939 roku do likwidacji więzienia w styczniu 1945 zanotowano w księgach stanu cywilnego 631 zgonów więżniów.
Cmentarz ok. 281 żołnierzy Armii Radzieckiej
Koronowo - ul. Witosa - cmentarz ok. 281 żołnierzy Armii Radzieckiej poległych w walkach w okolicach Koronowa i zmarłych w koronowskim szpitalu. Poległych pochowano najpierw przy kościele św. Andrzeja, a w roku 1946 ekshumowano na nowo urządzony cmentarz przy dawnej ul.Cmentarnej /dzisiaj Paderewskiego/. Na nowy cmentarz powstały na miejscu cmentarza ewangelickiego, ekshumowano również zwłoki żołnierzy radzieckich z okolicznych gromad. W trakcie ekshumacji nie udało się ustalić nazwisk wszystkich poległych. Znane nazwiska poległych żołnierzy są umieszczone w księdze poległych.
Pomnik "Tym co zginęli - Ci co wrócili"
Koronowo ul. Poprzeczna - Wodna. Pomnik na skwerze Kazimierza Wielkiego "TYM CO ZGINĘLI - CI CO WRÓCILI". W czasie okupacji niemieckiej w latach 1939 - 1945 wielu mieszkańców Koronowa zostało aresztowanych i wywiezionych do obozów koncentracyjnych, w których większość została zamęczona. Dla uczczenia ich pamięci byli więżniowie obozów koncentracyjnych przy ZBOWiD w Koronowie ufundowali ten pomnik. Powstał on w 1956 roku. Zwieńczony jest figurą Chrystusa Pana, a pod nią stylizowany orzeł, odznaka byłego Związku Więżniów Politycznych Obozów Koncentracyjnych oraz herb Koronowa.
Buszkowo
Buszkowo- miejsce spoczynku 6 żołnierzy Obrony Narodowej i ok. 200 Polaków zamordowanych w pobliskiej okolicy.
Wierzchucin Królewski
Wierzchucin Królewski - miejsce spoczynku Polaków zamordowanych w marszu ewakuacyjnym z więzienia w Koronowie - styczeń 1945 roku.
Tryszczyn
Tryszczyn - częściowo symboliczny cmentarzyk Polaków masowo mordowanych w okolicznych rowach obronnych - pierwsze dni okupacji
Pomnik z Mieczami
Koronowo - Pomnik z Mieczami, odsłonięty w 550 rocznicę zwycięstwa nad Krzyżakami (10.10.1410 r.)
Pomnik Chwały Oręża Polskiego
Koronowo - Pomnik Chwały Oręża Polskiego ku czci zwycięskiej bitwy z Krzyżakami pod Wilczem (Koronowem) - 10 października 1410 roku.
